Kardeþlik uma uma eksilttik umudu; Yine kan sýçrýyor güne yüreði iðdiþ, Bir ihanet sarmalýnda kederli ülkem; Ölümler tutuyor þehrin sokaklarýný.
Nefreti saðan el nasýl dokunur aþka, Yakýcý bir zehre dönerken kalp acýsý? Hangi çiçeði büyütür þu gözyaþlarý? Hangi gönül evi þimdi sevmek tüter?
Bir elma aðacý kadar bilincin yok zavallý, Kavruk öfkelerin ve ölümlerin yolcusu! Kaldýr da baþýný çiçeðe durmak ne öðren; Mevlana kardeþliði, bu topraðýn þarkýsý!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.