BÜYÜK TAARRUZ ANILARI

-1-
“Süngü tak!”
Dedi baþýmýzdaki kumandan;
Taktýk!
“Kalk!” dedi;
Kalktýk,
Yerimizden toz duman.
“Allah...Allah!” sesi koptu bir aðýzdan!
Yürüdük,
Akar gibi Sakarya;
Muazzam...
Büyüdük!
Büyüdük!
Büyüdük!

-2-
Çetmilli Ali Çavuþ,
On bir yýlýn hýncýyla
Sarýldý oðluna;
Mehmet de babasýna!

Yan yana düþmüþlerdi,
Baba oðul cephede.
Yana yana,
Hasret düþmüþlerdi;
On bir yýl,
On bir yýlýn hasretiyle
Sarýldýlar birbirlerine!

Önce Ali Çavuþ,
Þahadet þerbetini içti,
Oðlunun kollarýnda.
Sonra Mehmet düþtü,
Ýzmir yollarýnda!

Onlar tertemiz düþtükçe,
Vatan ayaða kalktý!
Onlarýn yattýðý yerler þimdi,
Dað dað,tepe tepe...
Onun için türkülerimiz
Bu kadar firaklý!

-3-
Telefonun bir ucunda,
Mustafa Kemal...
Diðerinde,
Albay Reþat...
Fena iþliyordu zaman,
Beþ,on,on beþ...
Aþýlmýyordu bir türlü,
Düþmanýn kazdýðý siper,
Çektiði hat.

Ama demiþse o,
Mustafa Kemal’e:
“Komutaným,
Yarým saate kalmaz
Çiyiltepe’de olunacak!”
Baþka yolu yok,
Olunacak!

Albay Reþat Bey bu;
Kararlý ve inat.
Albay Reþat Bey bu;
Saat gibi dakik!
Yarým saatin sonunda,
Çevrilmiþ namlu,
Düþmüþ tetik;
Utancýndan!

Tam on beþ dakika sonra,
Gelmiþ zafer.
Albay Reþat’ýn,
Ölüm haberiyle beraber.






Sosyal Medyada Paylaşın: