GURBET MEKTUPLARI -7
Felek ayrýlýk yazmýþ, bilmiyorum, ne diye?
Bu hüzün kaldý bana, son vedândan hediye.
Kaç kez sildim elimle görünmesinler diye
Yine de nemlenmeden durmuyor mahzun gözüm...
Öksüz kalmýþ geceler hep gözlerin düþlenir,
Ayýþýðým geceme nakýþ nakýþ iþlenir.
Sabahlar, yüreðimde sevdânla güneþlenir,
Sonra, anýlarýnla geçip gider gündüzüm.
Ateþ düþmüþ içime, duman duman tüterim,
Ayrýlýðýn hüznüyle, ben Mecnun’dan beterim.
Sevgin benden giderse, yok olurum, biterim;
Sensiz bu gurbet elde pek garîbim, öksüzüm...
Dudaðýmla saçýndan çiçekler dermesem de,
O sevdiðim ellere, elimi sürmesem de,
Adýný anmasam da, yüzünü görmesem de,
Yine ismin olacak, son nefeste son sözüm...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.