Genç ile hasbihal
Üç kuruþ için minnet mi edilir adama,
Ziyaný mý olur gömleðinde olsa yama.
Býrak bu sözleri þair ne anlatýrsýn sen?
Milletin ev arabasý var ben emekleyen.
Fakirlik deðil mal mülk terazisinde paha,
Fakirlik cahil kalmaktýr ayan iken takva.
Ben takvayý falan anlamam býrak fetvayý,
Hoþ gencim daha çok göreceðim bu dünyayý.
Farz edelim gördün dünyayý akýbet nedir?
Kýsacýk hayatýnda hakikattir teneþir.
Demek genç yaþýmda beni teneþire koydun,
Üstelik fakirim hem de kefen için soydun.
Ýnsan ki ölmeden evvel kefen giyse ne hal,
Çokça ziynetin olsa kalacak köþede muhal.
Diyorsun ki elalem çuval çuval götürsün,
Ben fakir kalayým ha! vallahi sen ömürsün.
Bunda gülecek ne var ayýp mýdýr yoksulluk?
Vazifen deðil mi yokken hem Allaha kulluk.
Of bu sohbetinle þu tatlý canýmý sýktýn.
Hevesle dolu dünyamý sen ölümle yýktýn.
Madem ölüm bu genç hayatýnýn korkuluðu,
Þu düþ tarlasýnda niçin kovalarsýn bolluðu.
Fena mý olur ey þair cebim görse para
Üç beþ kadehle þöyle atsam iki nara,
Para dediðin sadaka alýr sevab alýr
Bu nara ile fani! sana eþeklik kalýr.
Muhammet Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.