MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Serencam...
Cahit KILIÇ

Serencam...




Tam da kaderime razý olmuþken;
Ansýzýn sen çýkýp geldin hýþýmla!
Kara bulut gibi çöktün üstüme,
Ne derdin var idi garip baþýmla?..


“Serçe beyinlisin” derdim kendime;
Kartallara ayýp olmasýn diye!
Altmýþ yýldýr yabancýyken biz bize,
Sen nasýl yer buldun orda kendine?!

Oh ne güzel! Þimdi olduk arkadaþ,
Yirmi dört saatte hep sarmaþ dolaþ.
Her aðrýn, her sýzýn bir batman, bir put;
Bilirim, bu yükü kaldýrmaz bu baþ!

Dert üstüne bin dert, sen icat ettin!
Ayrýlýp gitmiþken, ne ricat ettin?
“Çok þey yapacaðýz” diye sözler vermiþtim;
Dost, düþman önünde hacalet ettin!

Tevekkül Allah’a deyip hoþ oldum
Altmýþýmdan sonra bir berduþ oldum!
Ben kendi hâlimde, garip, bi-neva
Bilmem kimin kargýþýna tuþ oldum…

Ben ki rind meþrebim, çabuk býkarým!
Kanat çýrpýp asumana çýkarým…
Bilirsin, gençlikte deli fiþektim;
Ulan beyin! Sana kurþun sýkarým!

Amma, lâkin artýk aktým, duruldum
Bir derviþ postuna geçtim, kuruldum!
Tirtoylar, voynalar, aþkla kavgalar;
Takatim tükendi, gayrý yoruldum!

Ay havar, ay havar! Hayat kalmakal!
Bahtsýz bir serencam, harabat ahvâl!
Son nefes üstünde son arzum odur;
Hakk’ýn rahmetinden zerre-i miskal…

Cahit Kýlýç
Ýstanbul, 14 Aðustos 2015


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.