“Kýzýl Elma” seni bekliyor, haydi uyan Ey Türk. Ne yatýp durursun öyle, bekleme uyan Ey Türk. Canlan, kalk ayaða, önce geriye berkçe yaylan. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Binbeþyüz yýl oldu, küskün akýyor Ýtil Ey Türk. Öfkeli size “Tanrýnýn Kýrbacý Attil” Ey Türk. Avrupa’yý kötekten geçiren Hun torunusun. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Batýya yollamadýk mý, Ýskit, Tatar, Avar’ý. Daðlardan indirmedik mi, Avrupalý davarý. Baþlarýna dikmedik mi yüzyýllarca, Hazar’ý. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Ural’ý mesken tutup, barbarlarý sürmedik mi. Aþýlmaz daðý aþýp “Alp” adýný vermedik mi. Atýmýzý, daha sürüp Atlas’ý görmedik mi. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Bir hilal gibi,bütün yeryüzünü sarmadýk mý? Batýlý sürüleri birbirine karmadýk mý? Eski Dünya’nýn Kýzýl Elma’sýna varmadýk mý? Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Asya, Avrupa’sý bize “Kuman” demediler mi. Tokadý yedikçe “size aman” demediler mi. Çiðneyip geçtikçe bize “yaman” demediler mi. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Avrupa’nýn ortasýnda, Turan soylu Macar’sýn. Asya’nýn tam ortasýnda, Oðuz soylu Kaçar’sýn. Türk’sün sen, bir kükresen cihana korku saçarsýn. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Sen Sabir’sin, Kýbçak’sýn, Kuman-Uz’sun, Peçeneksin. Sen Turan Soylu’sun, yeryüzünde tek seçeneksin. Bilesin ki; Türk’ten baþka yoldaþýn yok, sen teksin. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Sen akýncýsýn, yardan da, serden de geçeceksin. Frenk’ini, Vandal’ý, Cermen’i gene biçeceksin. Ren, Sen, Po ve Ýtil’de yeniden su içeceksin. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Karlý daðlar aþýp “iþte ova Po” demedik mi. Romalý sürüyü kovalayýp “ho” demedik mi. Yerleri öpen keþiþe “gitsin ko” demedik mi. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Sahipsiz akýyor, Nil, Sir-Derya, Volga, o Tuna. O nehirler, orda þehirler ah etmez mi sana. Sen Türk’sün yiðidim, dünya bir yana, sen bir yana. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
- 2 -
Baltýk kýyýlarýna kondurmadýk mý “iki ev” Adýný da biz koymadýk mý, demedik mi “Kiev” Dokun, uyansýn uykudan,yekinsin artýk bu dev. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Maðaralara resimleri ilk biz çizmedik mi. Kayalýklara isimleri ilk biz yazmadýk mý. Atlar koþup, yedi iklimi hep biz gezmedik mi. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Altay Baþý’na çýkýp, al al aygýr bolmadýk mý. Dünyaya uygarlýk öðreten “Uygur” olmadýk mý. Kaf Daðý’nýn ötelerine gür gür dolmadýk mý. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Þanlý Masar Kaðan’ý göndermedik mi Mýsýr’a. Yamyam Ýlleri’nde koþturmadýk mý ara sýra. Afrika’yý bayýndýr etmedik mi sýra sýra. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Atan deðil miydi aleme “Türkçe” konuþturan, Atan idi, bütün cihanda dilini coþturan, Þimdi sen deðil misin böyle oturup boþ duran, Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Meskenin deðil miydi,Asya,Çin, Hindu,Çin Hindi. Mete, Bilge, Buðra; Bir han indi, bir kaðan bindi. Alp-Erim, senin kanýna n’oldu da böyle dindi. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Keþmir Daðlarý’nda Hindu’yu yere sermedik mi. Himalaya, Ural, Alpler’de yemiþ dermedik mi. Ganj, Aras, Meriç’te atýmýza su vermedik mi. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Ak, Kara, Kýzýldeniz; hepsini göl eylemedik mi. Sahra, Sina, Sibir; geçilen çöl eylemedik mi. Tanrý Daðlarý’ýndan Hýra’ya yol eylemedik mi. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Bezgin, üzgün durma, çevreni sarmýþ gibi yuðlar. Nice baþbuðlar çýkardýk, yine çýkar baþbuðlar. “Buyruk olsun dört yana, boylara, dikilsin tuðlar.” Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Bizden muþtu olsun, Çiðil, Türkiþ, Karluk, Hýtay’a. Ýlk biz binmedik mi, aygýr-beygire, gölük-taya. Ey alp, ey kür, ey þad, bitmez erliðin saya saya. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Sen Kazak’sýn,Kýrgýz,Özbek,Gur’sun,Lezgi,Çeçen’sin. Vatan deyince, candan da canandan da geçensin. Cenk meydanýnda bile mert ile kalleþi seçensin. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
- 3 -
Sen buzulda Kumançi’ye uzanan kol, Sabar’sýn. Bir arslan gibi kafeste kükreyen Abar’sýn… Övün, hakkýn senin, övündükçe göðsün kabarsýn… Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Türk’üz, bir kükredik mi düþman yer arar kaçmaða. Yenilirsek de þerefle gideriz biz uçmaða… Rengini böyle verdik kanýmýzla, al bayraða… Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Bir hainlik? bir saflýk yakar üregimi,meni. Bozulacak bir gün o soysuz tayfanýn dümeni. Kalk! Türk Ordusunun “Þanlý Akýncýlar Tümeni…” Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Önde “Gök Börü” ateþtir gözleri, gök yeleli. Baþta giden “Baþbuð Oðuz” ardýnda bozkurt seli. Gök gürler, yer sarsýlýr, bu; seni etmeli deli. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Ey Orkun, Ulukem, benim size göz yaþý döken… Gene bekle Balasagun, Karakurum, Ötüken… Bir seher vakti çýkar gelirim, kuþlar öterken… Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Tomris idi “Baþ Katun” gökten gözel, aydan arý. Selçuk deðil miydi “Yedi iklimin Hükümdarý” Unuttun mu yoksa, Ertuðrul Gazi, Alp Dündar’ý. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Üç kýtadan çekilmiþ olmak yürekler yakýyor. Gazi, Anafarta’dan, Kocatepe’den bakýyor. “Muhtaç olduðun o kudret, damarýndan akýyor.” Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Duydum ki, sýnýrlara dadanmýþ gene birkaç it. Ey býyýklarý yeni terlemiþ kalender cigit. Açýldý uçmað kapýsý, kutlu olsun, haydi git… Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Urumçi, Budapeþte, bilir misin nerde Fizan. Düþün o ceddini, sende hiç kalmadý mý izan. Senin kanýn deðil mi, çaðlar açýp tarih yazan. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Börteçinelerim, bozkurt gibi bir ahfad olsun. Çýksýn þu daðlara, her biri birer Kür Þad olsun. Hanlarýn, kaðanlarýn o ruhlarý hep þad olsun. Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…
Altay, Tanrý, Ural, Alp, Kafkas, Erciyes…Daðlarým… Düþ yola, her dað baþýnda sizi bekler Çaðlar’ým… Nafiz’im, bütün baþbuðlara yakarýr aðlarým… Nasýl durursun öyle “titre, kendine dön” ey Türk…