Vadi boyunca yürüdü. Dikenler üstünden, Çalýlar arasýndan ayaklarýný sürüdü. Yukarýdan, kayalýklardan, Nice köpekler ürüdü... Vadi dar mý dardý. Vadi çýkýþýnda, Etten duvar örmüþ, çakallar vardý... Geri döndü vadinin diðer çýkýþýna. Bir sürü sýrtlan gördü... Durdu... Kayalýklara baktý. Kayalýklar duvar gibi sarptý. Bu da yetmezmiþ gibi, Her kaya baþýndan bir köpek bakýyordu. Dilleri de çýkmýþ, salyalarý akýyordu.
Yamaçlarda tilkiler vardý; Bir görünüp bir kaybolanlar, Kafasýný kaya deliðinden çýkarýp seyredenler... "Hey tilki; Sen de adisin bil ki.. Sana da seyir lazým... Çalýlýklara siyersin.. Yaralý bir parmaða yararýn olmaz. Mazlumun yanýnda yerin olmaz."
Döndü geri, Adýmladý, aðýr aðýr ileri... Yardým etmeliydi birileri. Bir umutla yavaþladý. Bir sola baktý bir saða... Bir de vadi aralýðýndan görünen daða... Dað uzak, Görünen aralýk oldukça dardý. Güvendiði daðlarda karlar vardý. Yüreðini derin bir hüzün sardý.. Korkmasýna korkmazdý, En ötesi ölümdü, Lakin bu hal yüreðini yardý. Vadinin her tarafý yardý... Düþündü kurt, "Yüreðini yakan kordu. Kim kollayacaktý bu kurdu?.."
Nafi Çaðlar Budunlu 19 Mart 2015 Perþ.09:27 Yüzyýl/Baðcýlar/Ýstanbul
Vadi ortasýnda bir tümsek baþýna çýktý. Etraf biraz açýktý. Þimdi sýrasý deðildi fakat, Karný da iyice acýktý... Önüne baktý; Çakallar sýralanmýþ uluþuyordu. Arkasýna döndü baktý; Sýrtlanlar dolaþýyordu... Saðýna baktý, soluna baktý... Köpekler bakýþýyordu... Tilkiler oynaþýyordu..
Düþündü kurt ; "Ey leþimin artýklarýndan yiyen sýrtlanlar. Ey önümde hizaya geçen çakallar, Ey etrafýmda taklalar atan tilkiler, Ey beni gördükçe kaçacak yer arayan köpekler.. Den bakalým; Kim sizden ne bekler.."
Daldý kurt... "Karþý daðýn eteðinden, Belki bir dere yataðýndan, bir bozkurt sürüsü geçiyor olabilirdi. Sesimi duyuyor olabilirlerdi. Sesten anlarlardý, Gereðini yaparlardý..."
Kendini acýlara saldý kurt; Bütün bedeni gerildi. Göðsünü de iyice gerdi. Baþýný da yukarý verdi. Bir umut acýyla uludu... Auuuuuuuuu... Uluþan çakallar sustu, Dolaþan sýrtlanlar pustu.. Hýrlaþan köpekler sesini kesti. Tilkiler ise kuýyruðunu kýstý...
Kurt bir daha uludu... Auuuuuuuuuuuu.... Çakallar kaçýyordu, Tilkiler saklanýyordu..., Aþaðýda sýrtlanlar, Yukarýda köpekler ; ön ayaklarý üstüne çöküyordu....
Son kez uludu kurt... Auuuuuuuuuuuuuuuu... Kayalýklar ayrý ayrý son olarak, üçer kez ses verdi. Sonra yankýlar ; kayadan kayaya çarparak vadide eridi... Çakallar, tilkiler, köpekler, sýrtlanlar sindi... Ortalýk sessiz oldu, Tam dindi... Vakit ise ikindi...
Nafi Çaðlar Budunlu 20 Mart 2015 Cuma 09:34 Þirinevler/Bahçelievler/Ýstanbul
Durdu kurt, bekledi. Etrafý dinledi... Ýçin için inledi... Demek sesinin ulaþtýðý yerlerde bozkurtlar yoktu... Göðe baktý kara kaderli kurt... Gökten gelen bir haber de yoktu... Yine de mucize bekledi.. Bekledi...Bekledi... Zamaný zamana ekledi... Ne yerden ne gökten bir yardým yoktu... Düþman kancýk, düþman çoktu... Kendisi aç,üstelik onlar toktu... Vadinin sahibi de ortalýkta yoktu...
Yine de çareyi tüketmemeliydi... Kara bahtlý kara kurt, Bir saða baktý süzdü, bir sola baktý süzdü... Kayalýklarýn yüzü dümdüzdü... Bu çaresizlik onu çok üzdü... Bu ölüm vadisinden hayata bir geçiþ olmalýydý... Kayalýklar arasýndan bir geçit olmalýydý... Sonunda bir kaya yarýðýný gördü... Hemen içinden umutlar ördü... Gece karanlýðýna kadar, Bir bozkurt sürüsü imdada gelmezse, Gök Tanrý’dan kader gülmezse, Vadinin sahibi gelip almazsa, Bu dardan kurtuluþ zor, bu yardan çýkýþ zor olsa da... Bu tek umut... Yoksa yaþamayý unut...
Birden irkildi kurt... Yaklaþmýþ sesler duydu, Her yana baktý, kýmýldaþmalar gördü... Can havliyle sanki ulumadý böðürdü... Aaaaauuuuuuuu...
Geceye kadar böyle direnmeliydi.. Belki yardýma gelenler olurdu... Olmadý, Yaradanýn yardýmý belki gece gelecekti.. Kafasýný aniden çevirdi kurt... Sert kayalýklara baktý. Gözlerini, Yar çýkýþýndaki geçite taktý, Gözlerinden þimþekler çaktý. Yüreðinde ateþ içinde ateþ yaktý. Ya yar da canýndan olacaktý, ya da yaradan, yardan çekip canýný alacaktý. Yar baþýnda bir iki köpek, Onlarýn da sesini kýsýp, yar yamaçlarýna çalacaktý... Sonra daðlara, daðlara yol alacaktý... Baþý puslu daðlara, Sisli daðlara...
Nafi ÇAÐLAR "Nafiz TANÇAÐLAR" 20 Mart 2015 Cuma 11:55 Yüzyýl/Baðcýlar/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiz Tançağlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.