Ankara’ya gidersek uðrarýz Panora’ya da
Evin önünden geçeriz illa ki
Anýlar da gözlerimizden
Ömrümüzden geçer
Geçer iþte bir yerlerden geçer
Týkanýr kalýr boðazýmýz da iþte o zaman geçmez
Geçer iþte bir þekilde bir þeyler geçer
Biter
Yenileri gelir yerine ve unutulur gidenler
Kulaðýmýzda sesler gözlerimizde resimler
Belki bir düðün alayý geçer caddeden
Kornalar Kornalar yoðun trafik
Yaðmurludur belki Ankara ya da boðucu sýcak
Belki yolumuzda bir çýkmaz sokak
Harap bir bina bahçesinde dut aðaçlarý
Gýdaklayýp duran tavuklar
Yalýn ayak çocuklar
Ev belki bir villaya bakar
Havuzlu
ve belki bir gün yolumuz yeniden düþerse Ankara’ya
Gideriz uðrarýz Panora’ya da
Yine ayný kadýnýn parmaklarý piyaonada
Yine cansýz mankenler
Eski adreslere þöyle bir uðrayýveririz ateþ almaya
Belki yollarda bir þair bir derviþ çýkar karþýmýza
Çýkar yolumuzun üstüne
Meneviþli gözleriyle sýsacýk bakan bir kýz belki
Hazýr gitmiþken bir iki alýþ veriþ arasý
Anýlarla baþbaþa o cafede bir kaç dakika
Suarede film izleriz
Kimbilir eðer gidersek uðrarýz
Þimdi tam da yeridir Ankara’nýn baðlarý
Kzýlcahamamlarý
Mutluluk anlarda gizliymiþ derler
Anlarýn birikimi kimi kime þikayet etmeli ki
Kusurlu bir ama bakýþýn yakasýna yapýþmalý mý
Aþktan alacaðýmýzý almalý mý ona býrakmadan
Eðer gidersek eðer Ankara’ya
Gidersek uðrarýz Panora’ya da
Yüksel Nimet Apel
22/Haziran/2015/Pazartesi/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.