Þiir yazacaktým alýn yazýmýn altýna, ayaðý burkuldu cümlemin sonraki Satýra atlarken. Bir baþka ayak verdi tanýmadýðým saz. Ürktü uyaklarým. Vazgeçtim…
Bundan iki yýl sonraydý sanýrým Bir sevgilim vardý Ýstanbul da, Boylu, poslu Kapý zilimi çalýp kaçar, Camýma düþ atardý aç karnýna Menekþe saksýma saklanýrdý, Atacaðým iki çift laf Bütün yuvarlaklarý nasýl da güzeldi, Ve okþamaya aç elleri
Amma da acayipti bilseniz…
Bakýnýz bunu ilk defa söylüyorum… Ýki adým vardýr benim Birini ona verirdim Kimseler tanýmazdý Saygýlý gecelerde, Yýldýz sayardýk birlikte balkonumda Yýldýzlar da bizi sayardý hani O zamanlar öyleydi… Sular serperdi içimize, Gölgemizden izinli bulutlar Sýrýlsýklamdýk anlayacaðýnýz
Amma da acayipti bilseniz…
Hatýrlýyorum da… Yarýnlardan bir gün, Hava bir hayli sýcaktý Beyoðlu’na çýkmýþtý tutuþmuþ ellerimiz, Tebdili kýyafet Çalýntý saatlerimizi satacaktýk, Zamansýzlara Almamýþlardý da, Bedavadan vermiþtik Üstelik birer de sokak vermiþtik yanýnda, Önümüze gelenlere Ardýmýzdakiler kýskançlýktan çatlamýþtý Ölüp ölüp dirilmiþti, Þehrin orta yerlerinin çatlaklarý Aramýzdan su sýzmamýþtý
Amma da acayipti…
Açlýktan ölmeyenler lokantasýnda, Kýrmýzý balýklarý býçaklýyordu Kombinezonsuz dudaklar Canýmýz çekmedi… Pera da bir dükkanda, Muhallebici kazanýnýn dibi Keþ bir kül Ve dilberin dudaðý Tezgah kurmuþlardý nefsimize Tatlý lafý güzaflarla, Sildik süpürdük kapý önlerini
Amma da acayipti…
Taammüden güldürdü bizi sonra Sönmemiþ sigaraya, Gözyaþý döken kestaneci Halay çektik, Oyuna gelmiþ biriyle Bir kelebek saati sordu, Söyledik… Öldü sonra vasiyetsiz Aþk olsun dedi sabaha karþý, Aðdasýz kadýnýn biri Oldu…
Amma da acayipti…
Suadiyetemmuzikibinonbeþ Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.