Ellerimi ellerinden ayýrmadýðým, Gözlerine bakmaktan kendimi alýkoyamadýðým Kaderimdin bir zamanlar… Þimdi ise uzanýp da dokunamadýðým hayalim oldun… Hani derler ya! Giden kaybeder… Gittim , kaybettim iþte… Kim bilir? Belki de kazanmýþýmdýr. Sensizliði, acýyý, kederi… Az da olsa mutlu olabilmek adýna, Bir de böyle bakmak gerek. Aþk ve hasret, Acý ve mutluluk Kaynat… Karýþtýr… Ýç… Ayrýlýk deðil de Yediðim sözler parçaladý kalbimi Seni kaybettim. Ve sensizliði kazandým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül AKDAĞ BARUTÇU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.