BEN SANA VURGUN, BEN SANA YANGIN, BEN SANA HASRET... ünal beşkese
BEN SANA VURGUN, BEN SANA YANGIN, BEN SANA HASRET...
Ben sana mahkûm, hem müebbet, Ben sana vurgun, ben sana yangýn, ben sana hasret...
Bir gülüþ yansýr yüzüme, yüreðime damlarken gözyaþlarým, Ýsyan edemem kadere, boynum bükük, Zaman, hep kendi notalarýný çalar, benim bestelerim düþlerimde kalýr Ve sen, zamanýn notalarýný vurursun hep sazýnýn tellerine. Acýr yüreðim, yanarým senin için yapýlmýþ besteleri duymayan ellerine... Bir gülüþ düþer yüzüme, sitemkâr, yüreðime damlarken gözyaþlarým. Sonra... Ben, senin için yeni besteler yapmaya baþlarým.
Sevgim, bir çýlgýn attýr altýmda, dizginsiz, Uzak daðlarýn ardýnda doðan güneþte seni mi görür bilmem, Alýr götürür beni imkânsýz diyarlara, yorulurum. Arar dururum seni hiç bilmediðim ellerde, þaþkýn ve çaresiz, Bulamazsam seni kahrolurum. Ya da bir gülüþünü, bir þarkýný görürüm yerlere düþmüþ; vurulurum...
Yaðmursun, kurak tarlamda tohumlarý filizlendiren. Bir deli rüzgârsýn, estikçe savrulur sana doðru uzanan saplar, Güneþsin; baþaklarý sevgiyle, umutla dolduran. Sevdâmýn þarkýsýsýn, hiç düþmeyen dilimden. Bir fesleðen okþadým, kokusu çýkmýyor elimden...
Mayýs sabahlarýmda gün doðuþumsun, Eylül akþamlarýnda gün batýþýmsýn Avcumdaki sýcaklýk, sanki hâlâ o liseli kýzýn minik elleri, Ve yüreðimde bir hüzün ateþi yakar Karþýmda boynu bükük duran þu güz gülleri...
Gel, yine mehtabý süründürelim sarhoþ sularda, Sakin denizde süzülen bir sandal, raks ettirsin yakamozlarý. Bir sigara yakalým, yýldýzlarýn ýþýðýna inat Ýndirelim mor bulutlarý yere, pembeye boyayalým bir öpüþünle. Unutalým dünyada bizden baþka ne varsa, binelim o pembe bulutlara Yükselelim, yükselelim aþkýn en yücelerine... Gel, dönelim tekrar o eski yaz gecelerine...
Ben sana mahkûm, hem müebbet, Ben sana vurgun, ben sana yangýn, ben sana hasret...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.