aðlarým okyanusumca, kýyým karþýda beni bekler bunca incinmiþliði korumaya alamýyor insan edindigimiz kahkaha bahçeleri ve yorgun gülümsemeler
sözüm kendini söndürüyor olduðu yerde aðlarým çocuk ,göðün çoktan yaðmursuz kime uzak bu sevinç iþte elimizin altý mavi, yüzünün sakalý uykulu diken parlayan ve sönen ýþýltýlý ay hepimizin
kuþkulu beklencelerin yeri soður ýsýtmaya yetmez kalbinin taþýný alnýnýn ilmekleri sökülüyor çocuk bu yük sana çok gelecek
sýrtýný býrak masaya, bir bulut dökümü söz yüzün güldükçe geniþleyen ýrmak ýslan ve geç
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
CigdemGüner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.