Sana gökyüzü diktim kullanmadığım mavilikten

.
kendimi okuyorum , yazdýðýn yerden
bana iyi bir þeyler söyle, seveyim yalnýzlýðýmý
korkmuyorum, cesaretim var sana bile
dudaklarý öpsen de utanmýyor gecenin

sevgilim, demir kapýlarýn soðuk yüzüne benziyor bazen
bazen omzumu kesip atsam da geçmiyor yorgunluðu hayatýn
ölüm diyorum ne kadar yalnýz olabilir bunca kalabalýðýn içinde

kendimi oyuyorum, zaman koca kaya parçasý
ne koysam dolmuyor, bazen þehirler sýðdýrýyorum kendime
varsam ve avuçlarýnda patlayan nar gibi tane tane
ve kýrmýzý ve bereketle
yayýlsam, daðýlsam, izim kalsa diyorum

ne gayretli þey yaþamak, ve unutmak yaþarken gayretle

kendimi soyuyorum, çýplaðýn öyle çok esmer
ve ben bunca konuþurken susmalar için
durup bakmaya birbirimize
yeterince vakit var mý gerçekten

.
Sosyal Medyada Paylaşın: