Devrim
Bu hayatta bana verilen en deðerli hediyeydi zamaným.
Ve ben bütün zamanýmý sana ayýrdým.
Her saat baþý yeniden sevdim seni,
Seni sevmek dýþýnda pek de bir þey yapmadým.
Uyurken de sevebiliyorum çünkü seni, yemek yerken ve gülerken de,
En çok da aðlarken seviyorum seni.
Aldýðým her nefeste seni soluduðumu saymýyorum bile
Ben kendi zamanýmda seni de yaþatýyorum benimle.
Her þeyi birlikte yapýyoruz.
En güzel gülüþler bizim, birlikte giriyoruz tüm günahlara.
Þimdi bana yaþýyor musun diye sorsan yeridir
Çünkü ben bu hayatý ikimiz adýna yaþýyorum.
Ýki kiþilik yemek yiyor, iki kiþilik uyuyorum.
Olmadýðýn zamanlarda nefes almak da hayli güçleþti,
Zira ciðerlerim sensiz solumayý istemiyor gibi.
Ama bilmeni istediðim bir þey var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ADSIZ KULLANICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.