Ýnsan, acýyla piþer, aþklar da, ayrýlýkla. Hasreti ve hicraný, aþktan ayýrt edemem. Tat vermez, vuslat her an yaþansa kolaylýkla Ýçinde hüzün yoksa, ben, o aþka ’aþk’ demem...
Vuslat, sadece bir an, sevgi bütün zamandýr, Bir kaç sayfa yaþanmýþ, kaç ciltlik bir romandýr. Sevgili, bazen yalnýz sigaramda dumandýr, Parmaklarým yansa da, söndürüp de gidemem.
Alýþýlmýþ aþklardan, hep bir adým geriydim, Ulaþýlmaz aþklarýn peþindeki biriydim. Ýçinde hicran olan aþklarýn þairiydim, Bedeli varsa aþkýn, asla eksik ödemem...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.