Ýki kalbin içinden dökülenlerdi yumuk yumuþak eller, Canýndan kattýklarýydý katre katre iþte dokuz ay on gün, Önceki adýmdan çaðrýlan sesdeydi renklere bulanmýþ harfler… Bulutlarý, Ay’ý, Yýldýz’ý hatta Güneþ’i de kucaðýna doldurup sardý sarmaladý kundaða, Gülücükler koydu bütün evrendeki gelmiþ geçmiþ gülücükler… Ve bir aðaç koydu yanýbaþýna bütün baharlardan çiçekler açan. Buselerini koyamadý, içinde tuttu, yumuþak tene dokunamadý, Kýyamadý… Kokladý kokladý içine çekti bütün miskleri, amberleri, Yetmedi… Yeter mi? Yetmedi…. hOça 8.7.2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
halis hOça Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.