Zakkum Çiçeğim

Sen metropollerde gezerken,
ben küçük bir köy okulunda,
kara tahtaya alfabe yazdým.
Sen yeminini tutmayýp bozarken,
Ben lojman duvarlarýna adýný kazýdým.

Sen lüks restoranlarda gezerken,
ben mis kokan tandýr ekmeðine
koyun peyniri sarýp, buz gibi pýnarlardan
kana kana su içtim.
Tattým kara kovan balýndan,
domates kopardým dalýndan;
meramýmý üveyiklere açtým.

Sen limuzinlerde gezerken,
ben kýrlarda kuzularla oynaþtým,
bir gelinciðe dörtlükler dizdim.
Köy kahvehanesinde hükümet kurdum,
hükümet bozdum.
Çobanlardan teleme tarifi aldým,
dolunaylarda yakamozlara daldým.

Sen diskoteklerde gezerken,
ben aileye karýþtým, üç fidan büyüttüm,
baba olmanýn tadýna vardým.
Küresel krizlerle boðuþtum,
torba yasalara alýþtým.
Hayatý salladým, makaraya sardým,
Yýllarý bilmem hangi ara öðüttüm.

Ve sen rezidanslarda gezerken,
ben sade bir yaþantýyý benimsedim.
Sen gezerken, sen ezerken, sen üzerken,
yokluðunu damarlarýmda sezerken;
mesut biriymiþ gibi gülümsedim.
Hayat yap-bozumdaki tek korsan parça,
mutluluktu galiba.
Bil ki, seni hep önemsedim,
sayýkladým zakkum çiçeðim.
Sevgini gizli bir yara gibi,
sol yanýmda sakladým…

08.07.2015

Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: