MEPHİSTO
Sýcak. Eldivenin kendini ele verdiði Temmuz
donmuþ suretlerin buzdan ve bulutlardan kýrýlan ve cinayeti tasvirleyen aynalardan
ölüleri kendi meþguliyeti içinde betimleyen bedevilerin elsiz ayaksýz hatta omurgasýz
tek hücreli seslerden uðultu toplayan sürgün þiirlerin dediði gibi nerde kalmýþtýk...
Zamanýn bir yerinden yazýyorum, Paulo Coelho’nun, suya býraktýðý yedinci sözcükten
kumdan kefenden kefrenden ücünü pramidin beþinci duvarýndan kýrmýzý þifreden
nerde kalmýþtýk, häla orda mý tanrýnýn unuttuðu onuncu kent
Uzun bir kullanma tarihi, insanýn manifestosun da, ötekinin külüne dökülen iskeletlerin
elsiz dilsiz mazeret siz’ yüzün gözlere akan ýsýr kan diþlere zehrin ve cesetsiz türbelerin
etrafýnda dikey dönen yer kürenin kaderi diye, diye, nerde kalmýþtýk gölgesi beyaz sevgili...
Bir mevsim dolusu ruh vurdu karaya’ failin parmak izlerini silmiþ tanrýlar
erimiþ eterden ve ölü kelebeklerden anladým
beynin izetoplarýnda tarifle’ proton sayýlarý ayný (p.s= A.N), nötron sayýsý + proton ...
Eksik ve yarým her kurgu’ nerden baksam bir harita kanýyor iç evrende
Atlantisten bozulan atomlarýn kütlesine eþit
ölüyoruz ya
nerde kalmýþtýk....
CC_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.