Bize Bir Son Gerekse Eğer
Bize bir son gerekse eðer…
Dünya kurulduðundan bu yana
Ýyilik olsun diye verilen her cezayý
Suç olarak bildik biz
Lakin farkýnda olarak bilfiil
Yavaþ yavaþ öldük biz…
Oysa ölmemek için çok iyi sebeplerimiz vardý
Yaðmur gibi, sevmek gibi, emek gibi…
Söylesene Gül/senim
Ateþin düþtüðü yer kimin?
Kimlerin yargýsýna kölesin?
Yazgýmýz alnýmýza çatýlmýþken
Ýyilik olsun diye mi?
Kendime söylediðim her beyaz yalan
Görev haline geldi.
Ve çok sevdiðim gün/ahým
Vicdaným tarafýndan yine bana hediye edildi.
Gayb’ ýn kurallarýna aykýrý duran kâhinler
Çokbilmiþlikleriyle umutsuz bir vaka beklediler
Ah hayra yorulmayan rüyam
Haki bir geceydi gözlerimiz
Dizine yattýðým acýlar kadar kifayetsiz
Avucumda sýkýca saklý esarete inat gülüþlerimiz
Ýçimizi didikleyen bu hurafeler
Bir özgürlük kaç köle eder bilemezken
Acýlýklý bir masalýn kýyýsýna iliþiverdik biz
Ah narý mahzenim
Kalbimiz vardý aþkla çarpan
Ama hep küs diðer yarýsýna
Ruh ayarýmýzla oynayan bir keman sesi kulaklarýmýzda
Sadece ikimize güvenebilirdik
Sadece ikiden bir edebilirdik
Ancak bir þiirin kalbinde dinlene bilirdik
Ve günah güzelim, dört duvarým, parmaklýðým
Elma dersem bu masaldan çýkar mýsýn?
Kahrým ayyuka çýkmýþken
Bilmediðini bilir gibi yaþýyorken
Beþ parmaðý geçmiyor adaletimiz
Ýllaki bir son gerekse eðer…
Üç elma tadýnda bir masal anlatýr mýsýn?
Sana, bana ve yaðmura
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.