En çok sevdikleriniz kanatýr sizi Kýyamadýklarýnýz, gece üstünü örttükleriniz Kanýrtarak kanatýr! Uðruna nefes almaktan vazgeçtikleriniz.
En yardýma muhtaç anýnýzda el oðlu el olur, en sevdiðiniz Küfreder gibi konuþurlar konuþunca Diken olur batarlar sarýlýnca Iþýðýný yitirmiþ bir deniz feneri olursunuz, onlarýn nazarýnda.
Siz onlara koþtukça, onlar size çelme takar Haline haldaþ, yoluna yoldaþ olduklarýnýz Yýkýlmaz sandýðýnýz her þeyi, bir nefeste yýkar
En sevdiðiniz vurur en zayýf yerinizden, kalbinizden… Gecenin neminden, zemherinin ayazýndan Kuþun kanadýndan koruduklarýnýz Korumaz sizi sizin gibi Düþmemek için el uzattýðýnýz, ilk o iter uçurumdan sizi!
Namlular size doðrulur, avcý iken av olursunuz bu sürekte Bir acý yumagý gibi göçüp gidersiniz, bu dünyadan Ýki gözü iki çeþme, ziyaretinize koþarlar! Belkide baþucunuza dikilir bir türbe Ýþte o an dilenen bütün özürler ve af dilekleri... Adeta dönüþür bir küfre!
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖMER YÜCEKAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.