Çýrýlçýplaðým, üþüyorum.
Nerde elbiselerim?
Annem nerde, babam nerde?
Sevdiklerim, senin yanýndayýz diyenler, nerde?
Çok üþüdüm, koydular bir yataða,
Attýlar üstüme kara, aðýr bir çarþaf
Ve gittiler...
Hala üþüyorum, her yer karanlýk,
Korkuyorum da...
Anne, baba... Nerdesiniz?
Burasý çok karanlýk,
Bizim eve hiç benzemiyor,
Rüya mý görüyorum yoksa?
Uyanmak istiyorum,
Niye uyanamýyorum?
Hiç böyle uzun bir rüya görmemiþtim.
Hem çok sessiz,
Bizim ev kalabalýktý, nerde bu insanlar?
Anne, baba...
Bir þey/ bir þeyler canýmý yakýyor,
Çok korkunçlar, durmadan etimi yiyiyorlar.
Kýpýrdayamýyorum, felç oldum galiba.
Caným çok acýyor.
Anne, baba nerdesiniz?
Çýðlýklarýmý duymuyor musunuz?
Saðýr mý oldunuz?
Ýçimde kýpýrdanýþlar arttý,
Þimdi de gözümü, dilimi yiyiyor bu yaratýklar.
Ne olur kurtarýn beni, çýldýracaðým bu acýdan!
Çok þükür! Sesimi duyan birileri oldu.
Ne olur kurtarýn beni burdan!
Niye susuyorsunuz, yardým etsenize!
-Ey fani! Sen öldün, kimse duyamaz sessini,
Boþuna bu yardým bekleyiþlerin.
Þimdi sorgu vakti, þimdi ödeþme vakti...
Yaþamýþým, yaþadýðýmý bilmeden,
Yanlýzmýþým, yanlýz olduðumu bilmeden,
Ölümlüymüþüm, ölümlü olduðumu bilmeden,
Sýnavdaymýþým, sýnavda kaldýðýmý bilmeden,
Ölmüþüm, öldüðümü bilmeden...
Çýrýlçýplak geldim bu dünyaya
Þimdi çýrýlçýplak gidiyorum.
Gidiþim geliþim gibi deðil,
Kirlenmiþ, yýpranmýþ, yorulmuþ...
Þimdi bedenim kara bir örtü altýnda; korkmuþ, kokmuþ, kurtlanmýþ...
Gelenler! Gelmeyin buraya...
Madem geleceksiniz buraya;
Düþmeyin dünyanýn geçici zevklerinin hatasýna...
Yunus YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.