ÖLDÜĞÜMDE ANLIYORUM
Acýdan daha keskin bir his var mý?
Kýyamete kadar uzanan bir destan bu
Ve yeryüzünün kalbinde saklanan bir þeytan gibi
Boynuzlarýnda aðlarýz biz anlamadan
Kaybolmadan yaþarýz bu boþluðu
Unut içinde çürümüþ fani hoþluðu
Tut ellerinden yarýnýn, ölüm kýyamet
Kýyamete yetmeyen ömürse kendi bitecek...
Hiç olmadan dokun sevdanýn külden kalbine
Griye bulaþan gözlerine bir merhem sürme
Ýnanma ne söylerse söylesin yalancý dostun
Aldatýr kýrmýzý dilden çýkan her naðme
Her vurgu, her ton, her çýðlýk yanýltýr seni
Vurmasýnlar acýtmasýnlar bomboþ enseni
Koru duvarlardan gölgeni dokunmasýn
Ýçinde yaþadýðýn özlem yeter senin ellerine
Kül rengi bir vuslat bu dem seni aðlatýyorsa
Güldürmez inan ki her gün aþk sümbülleri o baþka...
Ve cümlesine nihayet duyurdum cümlelerimi
Kulaklarýný açtým ama boþluklar dolmuyor bu cahil ne yapsa...
Minareye yükselir bu gece saçlarýmýn ucu
Rengarenk oluverir yastýðýmýn süsü
Ve ezanlar okunurken sýçradýðým uyku
Bir hesabý verilmesi gereken mevzudur bana
Kim sebep olabilir benim senli rüyama..
Ýþte o gelsin sabahýn köründe kapýma
Ben dimdik duracaðým bir ömür sensin yolum
Yürüyeceðim yüreðimdeki aþkýn yorgun ayaklarýyla...
Ecel teri hüzün dolu akarken alnýmdan
Koparmaya kýyamýyor azrail
Can gülümü beden dalýndan...
Kýrmýzý elma gibi atarken kalbim
Senin adýný çoðaltýyor ruhum her daim...
Bir kaç saniye mühlet istemeye dudaklarým
Tam dokunacakken kesildi ömür aðacým...
Sen geride kalýrken elvedasýz giden ben
Öldüðümde anlýyorum
Meðer ne boþmuþsun sen....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.