KELEBEK RÜYASI

Önce ismi vardý bu þiirin
Önce hisleri vardý gökyüzümün mavisinde
Sonra acýsý vardý kalbimde
Ellerinde hikayesi vardý solgun aþkýmýn


Silinmeyen tazecik bir çiçek
Kurutulmamýþ anýlar vardý defterlerimde
Hiç çýkmayan o kokuydu yapraklarýmý titreten
Dinmeyen rüzgar gibi gecelerimde


Bir ýþýk vardý parlýyordu saçlarýmda
Yaðmurlar kadar ýslaktý ayaklarým
Ayaklarýmýn altýnda nehirler vardý
Altýndan nehirler akan cennetlere benzeyen
Anneydim çünkü ben
Ve yüreðimde bunun soylu ve asi duruþu vardý


Ayakta kalmýþtým hayat yolculuðumda
Oturacaðým aný beklemenin yorgunluðu ile umuda bakarken
Sahipsiz türküler geçiyordu aklýmdan
Sahipsiz aþklar dokunuyordu kalbime
Ve anlýyordum kimsenin beni ben gibi sevemeyeceðini
Ve aþkýn bir kelebek rüyasý olduðunu idrak ediyordum



Kelebek rüyasý kýsaydý çünkü
Kelebek ömrünün en kýsa anýydý ve bir defaya mahsustu
Kelebek rüyasý gibi aþklarým vardý benim
Bir günde hayal kýrýklýklarýyla oynarken bulurdum kendimi
Annem ellerime vururdu kýzarak
Ben kýzýmýn saçlarýný okþardým aðlayarak
Çünkü kýzýmdan az büyüktüm bende
Yoktu aramýzda çok fazla bir sene



Üzülürdüm yokluklarýmýn baþ ucunda beklerken
Kelebek rüyalarýnda yaþardým mutluluklarýmý
Sular ayaklarýmdan
Ateþler kalbimden geçerken
Sevgilisi olurdum rüyamdaki kelebeðin
Kelebek rüyasýnda aþk yaþardým kýsacýk
Sonra uyanýp anne olurdum yeniden
Oynardým kýzýmýn kývýrcýk saçlarýyla
Omuz silkerdim hayata
Umut tutmaya giderdim denizlerimden
Kumbaramda biriktirdiklerimden...



Sosyal Medyada Paylaşın: