Çay demi

Semaver kaynýyor, kaynatýyor sohbeti.
Temkeþinde beyaz bir çaydanlýk,
Fincanlara taþýnýyor çaydanlýktan dem
Düþlerimin en gizemli yerlerinde sen..
En yalýn gerçekleri odamdan soyuyorum,
Duvarlarýmý kristal kar taneleriyle boyuyorum…
Radyodan dökülen nameleri de koyuyorum,
Sofadaki sedire; sofranýn ta orta yerine…
Bir de kardelen bahçemde.
Çayýn deminde eski kýþ gecelerinden masallar
Saçaklarda evin sýcaklýðý soðuða çarpar,
Su zerrecikleri buz olur sarkar hayata …
Ah! Buðulu camlara uyanýrdý çocuklar..

Pencerem açýk, sokakta kar.
Yeþil gözlü küçük çocuk kartopu oynuyor, düþleri bahar.
Havuç burunlu kardan adamýn kömür gözlerinde gözlerim,
Islýk çalýyor beyaz tepelerde ayaz.
Minik bir serçe kanat çýrpýyor gökyüzüne…
Çayýn demine sarýlýyorum biraz,
Sýmsýcak ýðýl ýðýl akýyor içime,
Kýpýr kýpýr oynaþýyor içimdeki haz.

hOça 01.02.2012

Sosyal Medyada Paylaşın: