İşte Öyle

Ne zaman yaðmur bulutu görsem;
üzerine binip onunla yol almak isterim,
belki beni gözyaþlarýnýn geldiði diyara götürür diye...

Ne zaman güneþ görsem,
saklanýrým geceye,
saðnak, saðnak yýldýz yaðar üzerime...

Yine de üþürüm;
yalnýzlýðýma sarýlýr uyurum,
sen diye....

Ve ne zaman yeþil görsem;
kaybolurum derinliðinde,
acý / tatlý buruk bir hatýra gezinir yüreðimde...

Ayak izleri aðýr gelir,
dalarým anýlarýn göz bebeðine...

Veda etmek istesem de, çok geçtir artýk
tiz bir düdük çýnlar kapkara geceye
ellerimiz asýlýr hiç gelmeyecek sehere
vakit bizi, biz vakti kaybederiz
imkansýzlýðýn eþiðinde....

Yazgýdýr, kaderdir, nasiptir adý belki de
bilemem;
benliðim kaybolur sensizliðimde...

Özlerim, özlerim, özlerim gecenin en sancýlý yerinde
eksik doðar her yeni gün,
utangaç, özürlü, ezik, gariptir iþte
iþte öyle.....N.N

Sosyal Medyada Paylaşın: