Kırık

Küçük bir sahil kasabasý, denizin koynunda bir sandal ve sevdalý bakan bir çift yürek.... Çaðlardý hayalimde ýlýk, ýlýk.... Birer birer söndü yýllarýn ýþýklarý, Olmadý, olamadý... her baharda yaktý, her mevsimde sarardý ýþýk, boðazýma düðümlendi hýçkýrýk.... Dünüm kýrýk, günüm kýrýk, ömrüm kýrýk.

Rüyalarým;
Yelkenlerini salar deryaya
ýslatýr halatlarý
yavaþ yavaþ çekilir sabaha
susar...susarým.
Dalgalar kýrýk.


Iþýklarým;
Toplanýr yakamozlara
yakar sularý,
biraz daha tuz ekilir yarama
aðlar...aðlarým.
Kýyýlar kýrýk.

Yýllarým;
Geceleri yaðar topraða
kurur anýlarý,
tavþan kaný demlenir çaya,
kaynar....kaynarým.
Devran kýrýk.


Aþkým;
Sýðmaz okyanuslara
çaðlar damlalarý ilkbahardan sonbahara,
sonbahardan ilkbahara
akar.... akarým.
Hayat kýrýk.


Neme gerek kasaba,
Neme gerek sandal,
Neme gerek dünya!
Eyyyy Aþk;
Sen...sen varsýn ya
Yüreðim sýcacýk.

Nurhayat Nalçacý
4 Þubat 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: