Erciyes daðýndan Konya’ya doðru,
Karlarý taþýrým bir rüzgâr olsam.
Her sabah yolumu beklerken Aðrý,
Yollara düþerim bir rüzgâr olsam.
Marmara üstünden semaya çýkar,
Soma’dan geçerken yaþýmý döker,
Ýstanbul denilen güzele bakar,
Hüznümü boþarým bir rüzgâr olsam.
Antalya ilinin bahçe baðlarý,
Üstünden çaðýrýr Toros Daðlarý.
Zirveden zirveye aþýp çaðlarý,
Mardin’de yaþarým bir rüzgâr olsam.
Türküler dinleyip Sivas ilinde,
Kükrerim Bolu’nun Çamlýbel’inde.
Kýrþehir, Nevþehir, Bingöl yolunda,
Sevgiyle koþarým bir rüzgâr olsam.
Ýzmir’den dolaþýp Çanakkale’ye,
Uðrayýp dönerim Pamukkale’ye.
Bursa’dan geçerken düþüp çileye,
Yaramý deþerim bir rüzgâr olsam.
Sevgiyle el edip Azerbaycan’a,
Hüznümle eserim Van’dan Tatvan’a.
Yolumu çevirip Samsun’dan yana,
Daðlarý aþarým bir rüzgâr olsam.
Bu cennet vatanýn topraðý taþý,
Üstünde gül açar gözümün yaþý.
Arayýp bulurum Hacý Bektaþ’ý,
Tarihten taþarým bir rüzgâr olsam.
Tayfuna dönerek kandil’i yýkar,
Kandil’den baþlayýp Erbil’i yakar,
Obama Barak’ýn canýný sýkar,
Sýktýkça coþarým bir rüzgâr olsam.
Yiðitler dolaþýr kartal bakýþlý,
Güzeller gülüþür keklik nakýþlý,
Geçtiði yollara baharlý kýþlý,
Laleler döþerim bir rüzgâr olsam.
Çiçekler sunarken vardýðým uðrak,
Aþkým Anadolu kanadým bayrak,
Dergâha hizmetkâr, Yunus’a çýrak,
Taptuk’la piþerim bir rüzgâr olsam.
Mehmet NACAR