Tunelin ucunda hayal ettiðimiz ýþýk Yürüdük yürüdük ne ýþýk ne cemal Git git uçsuz bucaksýz görünmez oldu bir çýkýþ yolu Peymanýmýzdý þu gün þu saatte orda ol diyordu ses Sesin peþindeydik hayallerimiz bizi güneþten koruyan siper olmuþtu Kim hayal eder ki bir tuneli bir karanlýk tünele girmeyi Kim kendi isteðiyle diri diri
Kim ister ki ölmeden mezara girmeyi Sonunda ýþýk olsa da
Ki o yol tertemiz ne kadar muazzam þýk olsa da Hep bað bahçe deðil miydi muradýmýz Gül çiçek çayýr çeman
Her gönülde bir kükreyen arslan Bir prens bir han Oysa ki kalbim üzgün çizik çizik çizilmiþ Çiziyor kendini sana bir güzellik yapmaya hevesli toy ooy oy Kalmýþ ki kan revan içinde duyan kim Ýçimse külhan yanmakta alaz alaz Bir büyü lazým bir þiir Bir terennüm
Ahh gönlüm nedir bu yara bere Sen kanamazsýn bilirim boþ yere Böyle yanýp kavrulduðun kim ki bari deyse Bize bir ilahi lazým þu aç biilaç gönlümüze Bize bir mehtap gecemize bir hilal bir afitap gerek
Nasýl da ihtiyacýmýz var bir himmete Bize bir ilahi ikram gerek
Yüksel Nimet Apel
22/Haziran/2015/Pazartesi/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.