Aşk Paslanır Böyle Gecelerde

þimdi sen ben okþamayým diye saçlarýný kestin ya
ruj deðil akrep zehri sürdün ya dudaklarýna ben öpmeyim diye
ben gelmeyim diye rüyalarýna bile mayýn döþedin
bütün vahþetinle öldürdün ya beni içinde

gözyaþý þiþeleri biriktirsemde, sensizliðin mahzenlerinde
bir kez öldüm bin kez yaþattým seni içimde

kapýna gelipte aðlamadým
bir orman yangýný gibi yandýmda, bir damla su diye yalvarmadým

bilirdimki sana gelmek senden ayrý düþmekti
bahçende ayrýk otu
masmavi gökyüzünde siyah bir duman olmaktý

ezilmekten korkmayan kum gibi serildim yoluna
bir kar tanesi gibi eridimde avuçlarýnda
sen istemedikçe senle olmadým
susmaktý seni bulmak
sustum konuþmadým

oysa sessizlikte büyüyen tek þey sensizlik ve hüzündü
aþk paslanýrdý böyle gecelerde
yanardaðdan kopan lav suya düþünce, sumu yanar
lavmý donardý
kayboldum med cezirlerde

sen bir ölünün gözlerine bakar gibi baktýkça gözlerime
yýrtýðýný diktim sevdamýn
kar suyu içirdim þiirime

artýk ne sen saçlarýný uzatýrsýn
ne ben sýðýnýrým saçlarýnýn kuytusuna bir daha
belki tesadüfi karþýlaþýrýz herhangi bir yerde
göz göze geliriz
ve iki mermi sürülür, iki namluya




Sosyal Medyada Paylaşın: