nedeni, niçini belli olmayan kirli bir savaþ, sinmiþ kan ve barut kokusu insanlarýn üstüne. can veriyor mazlumlar vahþilerin elinde, lanetli misin Ortadoðu? tükenmiþ umutlarýnda karanlýktý yarýnlarý, kaçmaktý bu zulümden akla gelen tek çare. kime? nereye? kurtuluþ; tutmak gibi bir þeydi kayan yýldýzlarý.
fýrtýnalar koparken buruk duygularýnda, çöpe uzanan eli, kor olur yüreðine. incinir duygularý, derindir ýstýrabý. isyan doludur ruhu yaþadýðý anlara. kurtulmuþtu bedeni, ya bedeli?
yaþamak için bir gün satarsa namusunu, çaresiz kalmýþ kadýn. aramayýn boþuna kimdir suçlusu diye. adaletin A’sýndan bi haber olanlarýn, sürünüyor yerlerde, ‘’merhamet duygularý.’’
fýtratýnda var diye mazluma hor bakanlar, kurtaramaz kendini çekilirken hesaba. Allah’ýn varlýðýna iman ettim diyenler, uykulara dalar mý? huzur dolu kalplerle. sözüm yönetenlere; rahat mý vicdanýnýz?
dilerim bizi bulmaz, ayný vahþet, ayný zulüm. olmalý önce insan, dolmalý kalbe sevgi. karþý çýkmalý zulme, hem dilden hem gönülden.
aðasýna kul, parasýna tapýlan Dünya! yok olmuþsa insanlýk, nerede adaletin? öldün mü ey merhamet!
farkýnda mýsýnýz acaba? bende insaným…
Mehmet Macit 30.05.2015 Dikili/Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetmacit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.