Þifre Gözlerin gözlerime son þifreyi fýsýldar orda benden içeri bir tek senin sevdan var elerin ellerimin son þahididir inan seni her gördüðümde titrer elim ayaðým
sensiz þiirlerimde ne tat ne de lezzet var menekþe gözlerindir son menzilim duraðým gözünde hüzün görsem kor olur kývýlcýmlar sensiz dünyam yýkýlýr elbet yüreðim yanar
hiç kimse bilmese de kalbimi kalbin bilir gözlerin gözlerime her an aþký fýsýldar varsýn kimse bilmesin yeterki Allah bilir rabbin sevdasý dolu tertemiz yüreðinde
yürürken yollarýnda melekler secde eder sen hep böyle ýpýþýl benim gönlüm derbeder bir mum gibi yanarken efkârýmý kim bilir gözyaþýmla ýslanan sýrlarýmýn sýrdaþý
bir yataðým yorganým bir de yastýðým bilir bana ne yaptýn söyle gel de boz bu büyüyü menekþe gözlerinle aþk mý fýsýldadýðýn indir silahlarýný dudaðýndan süngüyü
gönlümle teslim oldum yetti sevda tuzaðýn bin kere öldürdün ya kim vurur ki ölüyü yürüdüðün yollarda melekler secde eder sen hep böyle ýpýþýl benim gönlüm derbeder
kuþ gibi çýrpýnýyor zayýf kaldý yüreðim sevdayý çeken bilir baþýna gelen bilir kimse bilemese de þahittir Allah bilir
31/Mart/2011/Perþembe/Ankara Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.