Ýndi yüreðimin perdesi Son feri de söndü gözlerimin Son yolcusu kalkýyor umut treninin Sonsuzluk uykusuna yattý derinlerde bir yerlerde güzellikleri içimin
Uykularým hala kayýp Artýk iyisini de istemiyorum mutluluðun Arayýþlarým Bulamayýþlarým Aydýnlýk isterken Karanlýklara düþmekten yoruldum
Sisli Kasvetli yaþamým Yaþama sevincini de býraktým büyüdüðümü sandýðým þehirde Saklambaç oynarken unuttum sanýrým Çocuklugumu bir yerlerde Öyle ki içimde bile bulamýyorum artýk
Küstüm de biraz Aynalar kesiyorken yirmili yaþlarými elli sulietinde
Kýrgýnlýk Ýþte bir tek o yok Kýrdýklarý parcalarda býraktým gözyaþlarýmla Toplamaya yetmedi gücüm Toplayamadým
Son perdesini oynuyorum hayatýn Sonsuz uykulara dalan bütün güzel duygularým adýna Alkýþlar acýlarýma gelsin Çünkü Ben bundan sonra bir tek boyun büken Acýlarýma eðilirim. ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
berivancngz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.