RÂM

Farkettim yavaþ yavaþ ayrýlýða boyun eðiyorum
Ayrýlýk, seninde baþýn göðe deðiyodur
Biz, semada uçarken ikimiz
Þimdi ben, düþtüðüm yerden kalkmayý deniyorum

Elini uzat, yardým et
Papatya bahçelerimizi dikenler sardý hep
Dön geri gönlümün baðbaný
Þu gönül çöllerine tekrar aþký ek

Yâr, kolay gittin ama öyle kolay bitmiyorsun
Söylediklerin aklýmdan kolay gitmiyor, sus!
Ben senli yýllarý sensiz harcarken
Þimdi sensiz tek bir saniye geçmesin istiyorum

Ama...

Zaman geçti, ömür biti, güneþ Battý dünya durdu
Ayrýlýk hiç beklemediðimiz zaman da vurdu
Zaman geçti nice ayrýlýk sonunda kavuþmayla bitti
Zaman geçti affetti kuzu, kurdu

Anlýyorum sende unutmak üzeresin ama hâlâ ýsrarla gel diyorum
Ben tek odalý kalbimde geleceðin günü bekliyorum
Ama kendime söylemeye korktuðum bir þey var
Sen gitmeleri daha çok seviyosun
Sosyal Medyada Paylaşın: