Ve Gün gelir özletir sana zaman Yadýna düþürür her sözünü Öpmek istersin bir gün Sakladýðýn o ruganlarýn tozunu Genzini yýrtarken bin bir keþkeler Yürür gözlerine hüznün kýpkýzýl yaðmurlarý
Gizli alevler sarar çocuksu hücrelerini Ve Devrilir günler yýllara çevirir aylarý Esmer gecelerde aðarýr sabahýna hasretin Sarýþýn güneþler doðurur kömür karanlýklar Olgunlaþtýkça er kiþi Kendine çevirir her suali Dað gibi yüke omuz verir Omuz verirsin Yeni yetme dertlere pim çekerken zaman Umutlar paramparça kýrýlýr gurur Ah delikanlým gücün yerle yeksan Dik dur ey aciz insan dik dur
Dur bakalým Kapýný bekleyen koca çýnarsýz Sýrtýný yasladýðýn hanlar duvarsýz Kaldýn/mý saðdan soldan iki kenarsýz Zikri fikri kararsýz Hatýrla oysa varken yok saydýn Belki duyarsýz kaldýn Özle þimdi karanfil kokan elleri Odasýna sinen tütün kolonyasýný Özle dilsiz kavaldan suya inen kara koyunu
Kulaklarýnda çýnladýkça O "yar saçýný yan taramýþ" türküsü Düþlerini süsler gülüþü Sýðar mý yüreðe Çýðlýk çýðlýða feryat olur Sinede baba hasreti Bölünür binlere hücrede özlem Ne acý serzeniþtir Özledim seni babam Gülüþü gamzelim Neredesin ak saçlý yiðidim Yetti yokluðuna sessizce sabrettiðim
Celal Þahbaz (yorgunkalem)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.