Öyle böyle deðil mutlaka bir gün, Beni çok, inan çok özleyeceksin. Sýr deðil bu, benim özlediðim gibi, Sende özlersin sesimi, Üþürsün bazen, sýcacýk bir yürek ararsýn. Nefessiz kaldýðýnda, Kimsesiz yalnýz olduðunda, Ruhun daraldýðýnda, Ve... Dostlarýn bir bir yan çizdiðinde, En çok kimin sevdiðini hissedersin. Özlersin sesimi, Kimi zaman gelirim aklýna, Aramak istersin. Ýyi gelecek belki sana, sesimi duymak... Oysa! beni duymaya servetin yetmez, Bir telefonum bile yok artýk, Arasan cevap veremem. Aklýna gelir. Yer yüzünde dolaþmýyor ayaklarým. Ne sesim var ne nefesim. Birer birer atýlmýþtý giysilerim. Ýçini o an bir hüzün kaplar. Burkulur yüreðin. Yeniden yaþarsýn geçmiþi... Hatýrlarsýn an be an her þeyi, Nasýl seni sahiplendiðimi, Üzerine nasýl titrediðimi, Anlarsýn. En çok kimin sevdiðini... Sana kýzdýðým anlarý, Ýncittiðim zamanlarý, öfkelerin sebebini, Bir bir yeniden yaþar, Eksik kalanlarý tamamlarsýn. Öfken büyür kendine, Canýn yanar, içinde bir þey kopar. Bütün taþlar oturduðunda, Avuçlayýp sevemediðin yüzümü, Gereksiz harcadýðýn zamaný, Hatýrlarsýn. hatýrladýkça yanar. Yandýkça, Kavrulur yüreðinde bir yer. Bir gün sende özlersin beni, Benim seni özlediðim gibi, Sende çok ararsýn, Babamý... Aradýðým gibi, Elbet anlarsýn, anlarsýn sende beni...
Celal Þahbaz (yorgunkalem)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.