Bu sene de hardalý uygun görmüþ yaradan!
Sanki “van Gogh” fýrçasý deðmiþ tüm araziye…
Hiçbir eser kalmamýþ o yemyeþil tarladan;
“Bakarsan bað olurmuþ” o söz tüm faraziye…
Baktýk karakuþ gibi, haberler hep karardý!
Yeþillikler beklerken, yapraklar tüm sarardý!
Kýsmette yoksa eðer, ýsrar neye yarardý?
O kadar hesap yaptým, tutmadý riyaziye…
Dünyadan göçürecek þu köy göçüren otu!
Yýrttý attý paçamdan, çelikten saðlam kotu!
Yol, bel bilmiyor hardal, sanki kapalý kutu;
Nerden geldi tarlama, bu kadar maraziye?
Ýlk diktiðim fidanlar gelen ilk kýþta yandý!
Yenilenenler ancak bahara dek dayandý…
Öfkelendim mi nedir, oysa durum ayandý!
Tarta tarta yoruldum, sýðmadý teraziye…
Karaman-2015/05
TDK:
Faraziye: varsayým, hipotez, teorik düþünce…
Riyaziye: matematik, hesap…
Maraziye: hastalýklý, patolojik…
Ayan: açýk, seçik, belirgin...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.