kimse kendi ücrasında yaşamasın
sen neden sustun, kahrým þenlik yaparken
Kalemimin ucunda bir i mge,suspus oldu yürek
söylemek istediðim belki de buydu, medcezir olmamalý sevgiler
gece gündüz sen diyorum, nasýlda çoðalýyoruz dertlerimle
aþkýn hükmü yok artýk, düþler yalan oldu sen giderken
adýmý kaybettim dipsiz bir kuyuda
bilmediðim bir sonsuzluða doðru gidiyorum
geçmiþ günleri arýyor gözlerim, koyu bir çarþaf örtüyor yalnýz lýðýmý
nasýlda mýhlanmýþýsýz dertlerimle
sen neden sustun, kahrým þenlik yaparken
ne yana kaçsam sokaklarda beþ para etmeyen aþklarla karþýlaþýrým
iþimize gelmiyor doðru konuþmak, terazi kefesi bilmediðim dertlerle aðýr
yaþamanýn son kullanma tarihi geçmiþ artýk
mavi gökyüzünün Gizemli gülümseyiþini dert etmeden, gölgesinde uzan malýyým
ne zaman döneceðim mahmur gülüþlerine
testereyle paramparça etmek istiyorum karanlýk gökyüzünü
içinden yýldýzlar düþsün, ay yerine sevgi tutulsun yürekler
gülen bir ülkede usulca kendimizden geçelim, sevgi uðruna aþk uðruna
sen neden sustun, kahrým þenlik yaparken
kimse kendi ücrasýnda yaþamasýn, iþimiz gücümüz sevmek sevilmek olsun
dudaklarýmýz sevgi için eflatun, gel gizemli gülüþlerini serp yüreðime
kalýn bir tedirginlik kalmasýn üstümüzde
Kesif bir biçimde buðday rengine vursun sevginin rengi
hep o siyah örtümü kalacak gökyüzünün ismi
gerçek ismini kim koyacaksa koysun
tanrý katýnda kutsallaþsýn sevgi
çocuðun yüreðine benzesin, yazýlan tüm þiirler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.