Gittin

"sen gittin ben þiir(leþ)tim"


gittin...
bir kandil ýþýðý gibi söndü, gözlerimin feri
dikiþ tutmaz yara gibi hep sana kanadým
unutmadým, unutamadým bir türlü seni
senin ismini, uykumda bile sayýkladým

gittin...
çürümeye býraktýn beni, bu lanet þehirde
sahipsiz akvaryumlar gibi yosun kapladým
kime gitsem, hep seni gördü gözlerimde
senden baþka, hiç bir gönüle sýðamadým

gittin...
sen olmayýnca, sevme duyumu yitirdim
kýnýna su kaçmýþ býçaklar gibi paslandým
býrak kahkahayý, tebessüm bile etmedim
aðladým gecelerce, yokluðuna alýþamadým

gittin...
baþaramadým bir türlü, seni unutmayý
kuru yaprak gibi ordan oraya savruldum
o orman yangýnýndan geriye kül kaldý
intihar eden balina gibi karaya vurdum

gittin...
gururmuþ, sabýrmýþ ayaklar altýna alýp
peþinden aðlamak istedim, aðlayamadým
beni baðlayan bu paslý prangalarý kýrýp
koþmak istedim kollarýna, koþamadým

gittin...
bir kinin var gibi, sanki öç alýr gibi gittin
bir ölünün külleri gibi küllerimi savurdun
giderken, senden kalaný hepten tükettin
vurmaz dedim, sen tam on ikiden vurdun



Sosyal Medyada Paylaşın: