UYKUSUZ RÜYALARDA

Koy baþýný göðsüme aþk ateþim harlansýn
Ruhum senle huzur bulsun sevdiðim
Mutluluktan kanatlansýn tüm benliðim
Alma baþýný, uykusuz rüyalarda kalayým

Güzelliðin ruhumun karanlýðýna güneþ gibi doðdu
Güzelliðin dillerde, çiçek gibi açtý gönül baðýmda
Kader kör düðümle baðladý sanki ikimizi
Bu düðüm çözülmez bu sevgi bizde varken sevdiðim

Seni sevmeye doyamam hep benimle olsan da
Baþ tacým gönlümün kraliçesi damarýmda kaným
Þiirlerle sözlerle aþkýmý anlatmak bile kifayetsiz
Sen benim sevdam sen benim hayatým sen benim canýmsýn

Ölümü düþündüm duygularýma yenik düþüp çok aðladým
Senden ayrý kalmak korkutuyor beni, sanki çýkmaz sokak
Bazen sensiz sevdanýn girdabýnda dönüyorum çaresiz
Geçmiþi hep senle yaþadým yarýnlarda yine senle beraber

Vasýf’ým Allah’ým ayýrmasýn ikimizi de ölsek de beraber
Ýki ayrý bedende sanki bir kalp taþýyoruz ne mutlu bize
Daðlar ormanlar çöller oldu bize sanki bir cennet bahçesi
Haykýralým enginlere duysun tüm sevenler bu mutluluðu

VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
06.05.2015 ÇARÞAMBA

Sosyal Medyada Paylaşın: