Güneþ topluyor ýþýðýný yeryüzünden Dað rüzgârlarýna karýþýp Kulaklarýmda yitik bir ezgiyle Yalýn ayak dolaþýyorum sahipsiz gölgeler arasýnda Yaðmur sonrasý toprakta arýyorum kokunu Ve mavi umutlar baðlarken aðaç dallarýna Hayat tüm gerçekliðiyle düþ bozuyor yine
Bir martýnýn çýðlýðý düþüyor denize Bir çocuðun hýçkýrýðý Dinliyorum Senden bir iz yok..
Denizin, alacaðý varmýþçasýna Kýyýyý döven dalgalarý bastýrýyor sesimi Uzaktan geçip giden gemiler Ne yaðmur ne fýrtýna, getirmiyor seni bana.. Alçalýyor ufkumda güneþ Ve gece usul usul serpiyor yýldýzlarýný göð/s/üme Ayýn gümüþ rengi düþüyor yüzüme Büyüyor gölgeler arasýnda kaygýlarým
Ne yana dönsem yokluðun Ne yana baksam ýssýzlýk Nereye gitsem Senden bir iz yok….
06.06.2015 SUEÑO
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mısrâ-i Âzâde Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.