HÜZÜN MAKAMI

....


Kimbilir belki
maziden bize kalacak son aný
dudaðýmdan kaleme düþen son iz
yüreðimden dökülen beceriksiz bir sýzý



esrik bir fýrtýnaya kapýlýr
sökülür bizi bize baðlayan kökler
tek tek eksilir tutunduðumuz daldaki düþler
ayrýlýk makamý elvedalar besteler


melodiler isminin harfine deðindiðinde
ras gele sesim sesimde uçuþur o vakitlerde
Ýçimden güvercinler kanat çýrpar þehrine



yanýk bir ezgi tutuþur dilime izdüþümüyle
bir çivi misali sökülür sözler yerinden
bir ayrýlýk þarkýsý çalýnýrken
her notasý üþür kavuþmalara
henüz oyun bitmeden kapanýr gözlerin perdesi



dilimde yarým kalmýþ bir nakaratýn hüzünlü ezgisi
yüreðimde özlemimle çýðlýklanan matem karasý izler
dizilir yürek yaramýn kabuklarýna acýlarým
vedalara yumulur gözlerim


haykýrýr dudaklar olabildiðince
bir hasret melodisini
düþ’ün bir eserin notalarý çizilir
biten bir aþk geçmiþe fügüranlýk eder

yazdýkca mechule gitmiþ bir sevgiliyi kaðýda
her cümle buðulanýr özlem yaðmuruna
saðanak halinde harf harf düþer sayfalara


tükeniþe esir yolculuk baþlar
günahýn dilinden süzülen
piþmanlýðýn bedeli düþtükçe yüreðe


usulca deðinir bam teline
sonsuzluk ayazý ayrýlýk yaðarken
inceden inceye bu þehre

....



Meltem KINIC


Þiirime sesiyle hayat veren deðerli arkadaþým Emre Özkan’a en kalbi teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın: