YETİMİN FERYADI

....

Ah!..
ben
ne çok babasýzdým bu dünyada
boynu bükük uyanýrdým nazlý sabahlara
elleri kýnalý bir çocuktum mahallenin yetimi
bilmezdim ki yetim nedir o zamanlar
kuþlarý çiçekleri bilirdim sadece



her zaman
eksik kýrýlgan
biraz da mahzundu bakýþlarým
ve bu yüzden hayata yenik baþladým
bana güç verecek o kutlu yoldaþ
hiç tanýmadan uzaklara çekip gitmiþti
bir öpücük kondurup tomurcuk yanaðýma

anneler
beyaz yalanlar kuþanýrdý
soran gözlerle baktýðýmda
"baban çok uzaklarda yavrum
sana bez bebekler getirecek .."
iþte o gün baþlamýþtý kör pencere nöbetim
parmaklarým abaküs
sayýyordum günleri
yaþasýn bir gün daha bitti
tez gelecek görklü babam

dönünce ilkten
sarýlýp sarýlýp boynuna
küçümen aðzýmýn dolusunca
"babam, benim babam
iyi ki geldin diyecektim..."

artýk
arkadaþlarýmý
kýskanmayacak
"baba" diye þakýdýkça dilleri
boynumu büküp
isyan çiçekleri ekmeyecektim
kavruk yüreciðime
"iyi ki geldin babam
ne iyi ettin..."
diyecektim

Ah!..
ben
yaðmurlu
þimþekli kara
gecelerde o þaþkýn
kelebek yüreðime
söz geçiremezdim
minicik ellerimi açýp
yalvarýrdým Allah’a

"Allah’ým nolur nolur
yarýn kalktýðýmýzda
evimizde bayram olsun
kaf daðýndan babam gelsin"
erkenden bakardým her sabah
odalara sofalara
akþam sefalarýnýn altýna
gülhatmilere
aranýr dururdum hep
"koskocaman adam
nereye saklanýr ki"
aranýr da bulamazdým

"belki de gelmemistir
bez bebek arýyordur Tanrý pazarýnda..."

ama
yine de
belki karanlýk bir köþede
uyumuþtur diye
avazým çýktýðý kadar
ciðerimi söke söke
"babam derdim benim babam"
lütfen artýk duy artýk sesimi
yüreðine koy beni
ah canýma ýsýrganlar batarken
hiç duymazdý beni

ah
sesim boþlukta
avare bir bulut
yankýlanýp kaybolurdu
gül yüreðim kanardý
küllenmezdi göðsümdeki yangýn yeri
göynük bir gül batardý tam kalbimin ortasýna
gözyaþlarým söndürür mü bu harý
çaresizce akýtýrdým içime

umudumu
kaybetmeden
gözlerim ufka kilitli
hep beklerdim
hâlâ da bekliyorum
yaramaz bir oyun çocuðu gibi
bir yerlerden çýkýp gelecek
býyýklarý gülümseyecek önce
sonra tekmil bedeni

duyacak
tüm organlarýmla
o baba deyiþimi
evet gelecek ve saracak kuvvetli kollarýyla beni
kötü dünya arkamýzda kalacak
"babam nerede kaldýn" diyecek sarýlýcaðým boynuna
hiç býrakmayacaðým
o da "cennet kokulu kuzum
düþ güzeli yavrum"
deyip sarýlacak boynuma

sonra
ikimiz de birbirimize hasret kokan
gözyaþlarýmýzý hediye edeceðiz
ve iþte o an
"babam" diye haykýracakken dünyaya
düþtüm bir uçurumdan o gerçeðin kollarýna

hayal bitti
babam gitti
ah ben yine kalakaldým
öksüz yetim feryadýmla

....

MELTEM KINIC

Þiirime sesiyle anlam katan Deðerli büyük üstad Bedirhan Gökçe ye en kalbi teþekkürlerimle..

Sosyal Medyada Paylaşın: