BİR SONBAHAR SABAHI

Bir sonbahar sabahý
Sýrýksýklam yaðmurun
Baslangýcýna uyanmýþtým
Gökyüzünün mavi rengi kaybolmuþ
Keyfi kaçmýþ
Suratý asýlmýþ
Aðlama saati gelmiþti bulutlarýn



Ben ne yaðmuru hissediyordum
Ne de sokakta esen rüzgarý
Ayaklarým beni nereye götürürdü bilmiyordum
Seninle her zaman buluþtuðumuz parkta
Bankýn üzerinde kendimi buluyordum




Yaðmur hafiften çiseliyordu
Etrafýma baktým da
Kocaman çýnar aðacý
Bir telaþ içindeydi sanki
Gövdesinden su damlalarýný
Topraða dökmeye calýþýyordu
Topraksa suya kavuþmanýn
Büyük heyacanýný yaþýyordu



Ben yaðmurun altýnda
Yüreðime yalnýzlýk birikmiþ halde
O koca çýnarýn gövdesindeký sularý
Topraða býraktýðý gibi
içimdeki yalnýzlýklarý
Boþaltmak istiyordum sana



Dudaðýmda hüzünlü bir þarký
Sensizlik içimde en büyük acý
Tepe taklak düþer gibiydim
Çekip gidiþini tekrar izler gibiydim
Yine bu parkta bir sonbahar sabahýnda
Veda kararý almýþ ansýzýn çekip gitmiþtin



Ben ayný bankýn üzerinde
Anýlar gözümün önünde
Ardýndan dökülen gözyaþlarýmla
Yerden yere sürüklenen
Sarý yapraklar misaliydim
Dert yüklü bulutlarla
Birlikte aðlamýþtým sanki
Ve öylece þaþkýn
Hayallere dalmýþtý gözlerim
Akýtýyordum gözlerimden sensizliðin selini
Yine seni çok özlüyor
Sonbahar sabahýnda
Yaðmur misali sana aðlýyordum
Sensizliðimle kanýyordum
Oysa sen bilmiyordun
Bilmiyordun


MELTEM KINIC


Þiirime sesiyle hayat veren ( Ömer Köroðlu ) sonsuz teþekkürlerimi sunarým



Sosyal Medyada Paylaşın: