Bugün günlerden hiçbir gün ya da yokluðunun ertesi
Yok anlamý sensiz bugünün
Herhangi bir gün veya sensizliðin ertesi
Takvimlerde de yok san ki bir baþka zaman dilimi
Yemiyorum içmiyorum
Kahvaltý masam da yok
Çünkü yapamýyorum seninle severdim her þeyi
Zeytin aðacýndan da nefret eder oldum
Meyveleri gözlerini hatýrlatýr…
Tadým tuzum da yok hiç
Çay içmekten vazgeçtim, kaç þeker diye soran da yok
Çünkü seninle severdim
Þimdilerde kahveyi de þekersiz içiyor
Etrafýmda uçuþan karasinekler ile konuþup
Onlar výzýldarken tepemde
Ben kendimden geçiyorum…
Ayaðýmda prangalar, elim kolum baðlý sana gelemiyorum.
Seni bulamayacaðýmdan korkuyorum
Bir ihtimal de olsa seni bulabilsem
Yetinemem ki…
Dedim ya, bugün günlerden hiçbir gün
Ya da sensizliðin ertesi hiçbir anlamý yok
Takvimlerde ki günler sen bana gelince anlam buluyor
O mutluluðu deðiþmem hiçbir þeye adýyla anýlýyor günler
Yüreðim yetim, sevdam öksüz kaldý her gün çaresizim
Ýçimi kimseye dökemiyorum
Söyleyemiyorum kimselere herkesin bildiðini
Ben de duymazdan bilmezden geliyorum
Hiçbir gün bilinmeyen adreslere giderken…
Akýl sýr erdiremesem de
Deðiþmeyen bir þey var belleðimekazýnan
Günlerin adý deðiþir hiçbir günün adý olur sensizliðin ertesi
Ama yalnýzlýðýmýn yokluðunun adý ayný kalýr deðiþmez
Yoksun iþte, sana doðrulatsam ne deðiþecek ki
Gerçek deðil mi?
Ben de deðilsin ellerin bedeninde baþka tendesin
Çok denedim dolduramýyor boþluðunu gelen eller
Yol verdim hepsine arkalarýna bile bakmadan çekip gittiler
Yaratamadý hiçbir boþluk gidenler içimde
Bu gün günlerden hiçbir gün
Malum sensizliðin ertesi…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
30.05.2015