Yetinmeyen Kalbimde
Gecenin ýssýzlýðý çökünce sol yanýma,
Kýyametler kopuyor yetinmeyen kalbimde,
Yüreðe yöneldikçe dokunuyor kanýma,
Tüm yollarý kapýyor ,yetinmeyen kalbimde.
Ýnsafsýz sevgiliye meyil vermiþ bilmeden,
Göz yaþlarý yanakta kurumuþ hep silmeden,
Nereden bilecekti hayatýna girmeden,
Aþa zehir katýyor, yetinmeyen kalbimde.
Kýrýlan ümitlerin tamiri olsa eðer,
Kader bile gülerdi sevgiye verse deðer,
Buyun kýldan incedir ne çok sevmiþti meðer,
Hiç durmadan atýyor, yetinmeyen kalbimde.
Can nasýl dayanýrdý bu kalbin acýsýna,
Kývranýp duruyorken yüreðin sancýsýna,
Nasýl da güvenmiþti o gönül hancýsýna,
Son piþmanlýk yapýyor ,yetinmeyen kalbinde.
Kurumuþ aðaç gibi tek tek döküldü yaprak,
Çatlayan bedeninde susuz kurudu toprak,
Yüreðim ise üzgün,sorarsanýz hep yýprak,
Neden hala çarpýyor? Yetinmeyen kalbimde.
Nesrin Önem Demir
02 06 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.