YORULDUM

Uçsuz bucaksýz bir yol duruyordu önümde
Dizlerde dermaným yok pusulasýz yönümde
Sanki inatlaþýr gibi yer kurmuþtu ömrümde
Gün görmemiþ gençliðin baharýndan yoruldum


Sevdanýn peþinden gittim olmadý
Sustukça lal dilim rahat koymadý
Kaderim üstüme geldikçe doymadý
Aðýrlýðý ezdikçe sabýr taþtan yoruldum


Düþtüðü yerden kalkmaz oldu bedenim
Süründükçe kan revan içinde kaldý ellerim
Sýzým sýzým sýzladý kara bahtlý yüreðim
Canýma kast eden bu kahrýmdan yoruldum


Sanki dünyanýn bütün zoru bana yüklenmiþ
Çekecek dermaným varmý ki sürüklenmiþ?
Anlamazlar bende ki bu can kökten tükenmiþ
Alýnmadan silinmeyen þu yazýmdan yoruldum


Talihin elinde oyuncak olmuþ kaderim
Ecel gelene kadar, Söyleyin nasýl sabrederim?
Bana emanet bu caný günden güne kahrederim
Dermansýz dertlerimle yaþamaktan yoruldum


Nesrin Önem Demir

Sosyal Medyada Paylaşın: