Gönül mahkemende mutluluðuma verdiðin müebbet ,idam tadýnda. Ve üstelik güneþe bakan penceremde yok. Bir tozda deðilim rüzgar alýp götürsün apansýz. Bir gülüþ borcum olsun sana. Hala ufak bir tebessüm saklýyorum zulamda. Þu anda ayrýlýk deðil, aldanmýþlýktýr acýtan. Birbirine bakan iki duvar gibi bile olamamak deðildi zor olan. Söylesene hangi soru olabilir sorulmadan cevaplanan. Þimdi hayat yolunda þarampole yuvarlandý arabam. Yalanlarýn içinde bendim gerçek olan. Gözündeki perdelerde yalan. Ufak bir tebessüm zulamda kalan. Hayat ise en kýsa roman. Ve bu romanda sensin en adi kahraman. Oysaki yalnýzlýk bana armaðan. Ama yinede yalnýzlýktý koyan. Ýhanetin sokaklarý dar... Aldatýlmýþlar ise bekler pusuda. Rüzgarý arkama alsam, yeter bana. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.