Avuçlarýna düþen bir gözle durdu bir aðacýn kalbinde kýrmýzý bir ay egildi öptü gözlerini
Ah oradaydý Hazirana bir kala ilk öpüþü yer kürenin alnýnda direnmenin þafak ateþi...
Sonra kuþatýlan bir kentin kötü çocuklarý yýkarken tanrýlarýn abzürt masallarrýný
lan ne çok kitap indi ýþýðýn farzýna
Derken kanla abtest alýp yezid adýna emri cürüm ile ölümün soytarý kýblesinde tekmil durdular
Ruhlarý beþ pazarda beþ kuruþ etemeyen vahdet’i rucu aklý maðara adamý sureti ifþa ile bilindik sýtmalarýyla titrek korkunun enkazýnda ayaklarý toprak rengi öldüler her gece
Sonra güneþin açýk alýnlý yiðitleri Birer birer uyanan devlerin yüregiyle ellerinde gümüþ çiçekler aðýzlarýnýn kýyýsnda yoksul kentlerle Karanlýðýn yarý çapýný böldüler milyon parçaya
Hala orada’ o aðaçlar ve çocuklar....
C/C
... 31’ Mayýs/ Köln
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cumali Çorbacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.