YENİ YETME BİR DÜŞÜN SON EVRESİ...
Sýra dýþý bir ömrün
Ve tüketilmiþ umutlarýn hezeyaný sürerken,
Tükenirken, tüketilirken.
Anlamsýzlýðýn kýyýsýnda boþalttým zihnimi
Ve yüreðimi.
Koydum benliðimi ýssýz bir sandala
Boþluktayým o heyula boþlukta,
Saðým solum sensizlik
Önüm arkam sessizlik.
Telaffuz edemediðin bin bir hece
Bir marifetmiþçesine
Sýðýnýrken karanlýk bir kalbe
Örselenmek en yakýcý
En acýsý yalayýp yutarken seni
Ahir zaman ve
Bir top gibi yuvarlanýrken gündüz gece.
Oysaki neler saklý o gönülde.
Yeni yetme bir düþün son evresi
Son demi ömrün
Son günü belki de
Uyuyup uyanmamak kadar çetrefilli
Gördüðüm son kâbus
Nasýl da sýzlatýr gönül telimi.
Baðrýma bastýðým bir yastýk kadar
Fazlasýyla yumuþak, yürek bildiðim
Boþ ve kâfirmiþ tüm düþlediðim
Ne varsa senden yana
Benden kopansa koca bir kütle
Ölüme çeyrek kala.
Vakýf olmak ne varsa ve hüzün
Yalarken yüzünü
Kalbin teklerken ve terlerken avuçlarýn
Ölecekmiþçesine düþerken tepe taklak.
Yordarken hayatý nasýl da yorgun
Þu sefil benlik,
Baþýboþ ve dalýndan kopuk bir yaprak
Hayat nasýl da duraðan,
Dememek adýna geçip gidiyorsun kýyýsýndan
Düþlerin ve aþkýn peþi sýra
Doðarken her gönülde
Açýyorsun solacaðýný bile bile
Ve kopuk dalýndan.
Deli dolu bir çocuk alt tarafý
Koca bir ömür müteþekkilmiþ
Külden adýna umut dediðin.
Kuþatýlmak kadar korkunç
Varlýksýz bedenlerin o hicap edilesi
Külfeti binerken omzuma
Korunaklý dünyamýn kilitli kapýsý
Kýrýlmýþ bir kez
Ýhlal edilesi günahlarýn
Vebali nasýl da aðýr.
Darmadaðýn o uzantý deðil mi ki
Dünden yarýna uzanan,
Kaybolduðum döngü
Miladým, gittiðin gün.
ÞÝÝRÝME SES OLAN DEÐERLÝ MUSTAFA HOCAMA SONSUZ TEÞEKKÜRLERÝMLE.
HOCAM, YÜREÐÝNÝZE, NEFESÝNÝZE SAÐLIK.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.