17 Ağustoslar Silinsin Takvimlerden

Ah..birileri...
Alýp götürseydi beni,
Götürseydi.....
Yaðmurunda,karýnda,
Çamurunda boðuþtuðum,
Tozunu topraðýný yuttuðum,
En delikanlý anýlarýmýn mekanýna...
Top oynadýðýmýz, o boþ alanlara,
Ne olurdu görebilseydim birkez daha,
Eðer hala...
Teslim olmamýþsa,
Beton yýðýnlarýna..!

Sonrada...
Yürüyüp giderdik hep beraber,
Bizim mahalleye...
Deðerini bilemediðim o günlere..!

Subay evleri vardý,bizim hemen yaný baþýmýzda.
Hergün,güzel köylü kýzlarý gelirdi gündeliðe
Al aldý yanaklarý..
Çiçekli pazendendi,o güzel þalvarlarý.
Hep biz geçerken...
Mutfak pencerelerinden..
Bazen el sallarlardý,
Bazende domates,biber atarlardý.
Kafamýza..!
Biz yinede..
Güle oynaya geçer giderdik,
Alýþkandýk öyle iþvelere.!
Akþamlarý..
Bir alemdi,bizim sokak..
Þamata gýrgýr..
Çokta koyu muhabbetlerimiz olurdu,
Sokak lambalarýnýn ýþýðýnda...
Biz...mehtaplý gecelerde,
Gezer tozardýk da...
Yolumuz mutlaka,arada düþerdi Çark´a,
Keyifle yudumlardýk,tavþan kaný çaylarýmýzý,
O, asýrlýk çýnar aðaçlarýnýn altýnda,
Sonrada...
Geç saatlerde,
Semtimizin arnavut kaldýrýmlarýnda...! !
Son bir tur daha atar,öyle daðýlýrdýk evlerimize..

Ne olurdu sanki..
Bir eski..
Siyah beyaz resim gibi,
Çizilseydi..
Canlansaydý ruhumda
Mahallemin o eski hali,
Hani....
Bizim oturduðumuz,o ahþap evli.

Ne olurdu,
Yaþanmasaydý,o uðursuz gece..
Alýp götürmesiydi,hayallerimi,umudumu.
O kireç kokulu,
Zamansýzca esen,beyaz toz bulutu..!

Silin..ne olur silin...
Bütün takvimlerden,su 17 Aðustos´u,
Silin ne olur,Bin dokuzyüz doksan dokuzu.
Sakýn göstermeyin bana,
Ölümün,acýnýn gölgesi sinmis,moloz yýðýnlarýný,
Göstermeyin...
Dönüp ardýma, bakamadýðým harabeleri..!

Rüzgarlar esmesin ýlýk ýlýk..
Aðustos´un o sýcaðýnda,bir öðlen vakti.

Ve.. ben giderken..
Bir Eylül sabahýnýn alaca karanlýðýnda.
Yine öyle...sýzlamasýn burnumun direði..!
Ne olur..kapatýn yarý açýk gözlerimi.
Birkez daha görmeyeyim...
Anýlarýmý karartan, o son sahneyi..!





Mahmut M. Özdemir
26.05.2015 Berlin
Sosyal Medyada Paylaşın: